اثبات ولایت فقیه

 

دلیل عقلی

هر جامعه ای برای جلو گیری از هرج ومرج و فساد به یک حاکم نیاز دارد
امیر المؤمنین على(علیه السلام) در این رابطه مى‌فرمایند:

لاَبُدَّ لِلْنَّاسِ مِنْ اَمِیرِ بَرٍّ اَوْ فَاجِر.( نهج البلاغه / خ 40) وجود حاکمى براى مردم، چه نیکو کار و عادل یا ستم گر و زشت کار، لازم است.
(منظور حدیث بالا این است که یک جامعه به حاکم نیاز دارد، حتی اگر شده حاکم ستمگر باشد.)

بهترین حکومت اسلامی زمانی به وجود می آید که یک معصوم حاکم آن باشد پس عقل حکم می کند در زمانی که جامعه در فقدان معصوم به سر می برد شخصی باید حاکم جامعه ی اسلامی باشد که نزدیک ترین فرد به معصومین باشد و بتواند شبیه ترین حکومت به حکومت معصومین را تشکیل دهد.

نزدیکترین فرد به معصومین مطمئنا کسی است که به راه و روش و آرمان های آنان آگاهی داشته باشد و در حقیقت یک اسلام شناس کامل باشد.
فردی با این ویژگی (آگاهی به راه و روش معصومین و اسلام شناس بودن)را فقط در بین فقها می توان یافت.پس نزدیکترین و شبیه ترین افراد به معصومین فقهای دین می باشند که عمر خود را صرف یادگیری اسلام کرده اند.

 عقل حکم می کند که در بین فقها نیز بهترین آنها را برای حاکمیت جامعه ی اسلامی برگزینیم تا بتوانیم از این طریق بهترین حکومت اسلامی را بر پا کنیم.

دلیل نقلی

برای اثبات ولایت فقیه احادیث زیادی استناد شده است که به دو تا از آنان اشاره می کنیم:

1.توقیع شریفی که مرحوم صدوق از اسحاق بن یعقوب نقل کرده است. حضرت ولی عصر (عج) در پاسخ به یکی از پرسش های او به خط مبارکشان نوشتند:

امَّا الحوادثُ الواقعهُ فرجعوا فیها اِلی رُواة حَدیثنل فانّهُم حجتی عَلَیکم و انا حُجَّةُ الله عَلَیهم؛ در رویداد هایی که اتفاق می افتد به راویان حدیث ما مراجعه کنید زیرا آنان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنان هستم . ( کمالدین صدوق ج 2 ص 483)

امام  زمان (عج) دو جمله ی ( فانّهم حجه الله علیکم و انا حجه الله علیهم) را بگونه ای فرمودند که به وضوح می رساند که حکم راویان حدیث یعنی فقها مانند حکم خود امام است یعنی فقیهان ، نائب امام زمان (عج) در بین مردم هستند.

 

2.حدیثی که از امام صادق نقل شده و به مقبوله ی عمر بن حنظله معروف است:

«مَن کانَ منکم قَد روی حَدَیثنا و نَظَرَ فی حلالنا و حَرامِنا و عَرَفَ احکامنا فلیر ضَوا به حکماً فاِنّی قَد جعلته عَلَیکم حاکماً فاِذا حَکَمَ بحکمِنا فَلَم یقبلهُ مِنهُ فانّما استَخَفَّ بحکم الله و عَلَینا رَدَّ و الرادُّ علینا کالرادُّ عَلَی اللهِ و هُوَ عَلی حَدَّ الشِّرکِ باللهِ

«هر کس از شما حدیث ما را نقل می کند و در حلال و حرام ما نظر دارد  و احکام ما را میشناسد، به حکومت او رضایت دهید همانا من او را حاکم شما قرار دادم . پس وقتی که او به حکم ما حکم کرد اگر قبول نشود، سبک شمردن حکم خدا و رد بر ماست و رد ما رد خداست که در حد شرک به خداست.»  اصول کافی ج 1 ص 67

 

شیوه ی استناد به این حدیث این است که وقتی در زمان حضور معصوم در صورت دسترسی نداشتن به آن وظیفه مردم مراجعه به فقیهان جامع الشّرایط است، در زمان غیبت که اصلاً معصوم حضور ندارد به طریق اولی وظیفه ی مردم مراجعه به فقهای جامع الشّرایط می باشد.

با استناد به این احادیث می توانیم بگوییم که در زمان غیبت امام زمان (عج) وظیفه ی مسلمین این است که بهترین فقیه زمان خویش را به عنوان حاکم جامعه ی اسلامی برگزینند .